Van Dunedin tot aan Cardrona.

Donderdag 12 januari 2017
Na ons ontbijt zijn we nog even naar Cadbury gelopen om chocolade te halen.
Met de auto zijn we naar Speights gereden om hier onze lege waterflessen weer te vullen. Nee niet met bier... Maar met water. Ze hebben hier bron water wat je gratis kan tappen en je mag een donatie doen.
We vervolgen onze weg naar Tunnel Beach. Vanaf de parkeerplaats is het een half uur lopen naar de Tunnel Beach en weer een half uur terug. Maar we kennen onder tussen de tijden op de borden, dit geldt niet voor ons. Wij zijn telkens sneller dan wat aangegeven is.
De weg naar beneden lopen ging redelijk snel met de wind in onze rug en de zon vol bakkend op ons.
Wat een prachtige plek. De tunnel stond in de zee, maar is ook een verlening va het vaste land. We konden er dus erg dicht bij komen en er zelfs overheen lopen.
Maar ja we moeten natuurlijk ook weer naar boven. Dit was dan ook echt een kuiten trekker, het was nog erger dan World's Steepest Street en het was ook heerlijk warm. We zullen toch door moeten lopen want de auto komt niet naar ons.
We hebben er 10 minuten korter over gedaan dan stond aangegeven.
We zijn verder gereden naar Milton hier hebben we geluncht voor dat we verder rijden naar onze eindbestemming Invercargill.
In Invercargill zaten we in een Private guesthouse 279 Nelson Street.
Vanavond maar zelf even eten koken. Onderweg hadden we al steaks gehaald bij de slager. Bij de countdown geweest om de rest van het avond eten te halen.
Op het menu stond: steak, maïskolf, groene boontjes en aardappelpadjes uit de oven.
Complimenten voor de koks het was heerlijk.
Na het eten zijn we naar Bluff gereden. Het zuidelijkste puntje van het Zuidereiland.
Bij Stirling point hebben we van het uitzicht genoten. Door gereden naar Bluff Hill.
Het schijnt dat je hier een heel mooi uitzicht hebt over Bluff en het schijnt dat je Stewart Island kan zien liggen. Maar het enige wat wij zagen was regen regen regen en nog een regen. Helaas voor ons, dit keer hebben we pech. We kunnen tenslotte niet alles hebben. We zijn maar weer terug gereden naar ons huisje.

Vrijdag 13 januari 2017
We hebben het ontbijt weer achter de kiezen, de auto is weer ingepakt we kunnen weer verder.
Op de vroege ochtend zijn we naar Invercargill brouwerij geweest. Hier hebben de mannen drie biertjes geproefd en hebben ze twee bottels met bier gekocht. En dat om 10.00 uur 's ochtends.
Onze reis gaat verder maar Knobs Flat. We rijden natuurlijk niet in een stuk door. Onderweg maken we ook wat stops.
Zo hebben we verwaaide bomen gezien, we weten waar de wind vandaan komt. Zo scheef staan de bomen door de wind.
We hebben Monkey Island bekeken. Dit ligt op de route Orepuki-Riverton hwy.
Je kan op het Monkey Island komen maar het was vloed dus je kwam niet droog aan de overkant. Dan maar vanaf Monkey Island Beach rond gekeken.
Onze volgende stop was McCracken's rest.
We zijn doorgereden naar Tuatapere hier hebben we gegeten bij de Hungry Hypo. In Tuatapere nog gekeken naar de big Totara Tree. Maar dit was niet heel erg bijzonder.
Bij de Clifden Suspension bridge hebben we gekeken. Mooi uitzicht vanaf de Bridge.
We zijn weer doorgereden naar Lake Manapouri, hier hebben we nog wat foto's gemaakt.
We zijn daarna doorgereden naar ons verblijf in Knobs Flat. Onderweg hebben we natuurlijk nog veel meer foto's gemaakt. Het is veel te mooi hier.
In Knobs Flat hebben we een appartementje voor twee personen. Een caravan waar twee personen in kunnen slapen en een hokje waar één persoon kan slapen.
Wie waar komt te slapen gingen we later wel uitzoeken we wilden eerst eten. Want het was alweer tegen achten en we moesten onze pasta nog klaar maken.
Na het eten rond 21.15 uur zijn we nog door de Bush Bush gelopen om naar een waterval te kijken. Het was een bijzondere weg met veel obstakels.
In het donker moesten we de weg nog weer terug vinden, maar gelukkig hadden we een zak lampje mee.
Tijd om richting onze bedden te gaan Michaël slaapt in een hokje, Erik en Robert in de caravan en Anne ik zitten lekker warm in ons appartementje.

Zaterdag 14 januari 2017
Vanochtend nadat iedereen heerlijk had geslapen hebben we gezamenlijk gegeten in het appartementje. Anne heeft weer heerlijke Pancakes als ontbijt gemaakt.
Na het ontbijt zijn we naar Milford Sound gereden. Onderweg zijn we natuurlijk een aantal keren gestopt. Want er kwamen mooie watervallen van de bergen naar beneden. Bij een stop hebben we nog een Kea gezien. Bijzondere vogel om te zien.
We hebben nog een stuk van de Viewing Gantry gelopen. Een mooie rivier was dat om te zien. De stroming van de rivier zat er goed in. Je zag het waterpeil gewoon omhoog komen omdat het regende. Op een plek waar Erik en Michaël stonden kon je na 10 minuten niet meer staan. Maar prachtig om te zien.
Ik wilde weer op het loop pad komen maar dat lukte mij niet alleen omdat het een behoorlijk gat was dus Robert hielp mij. Maar ik gleed weg waardoor ik weer viel. En knalde zo met mijn rug en bovenbeen tegen de wand.
Ik kan jullie vertellen dat was best pijnlijk. De twee keer gleed ik gelukkig niet weg en stond ik weer op het loop pad. Had wat last van mijn boven been had het idee dat ue wat open was maar dat was gelukkig niet zo. Alleen een schrammetje en zal later wel blauwe plekken krijgen.
De reis gaat verder naar Milford Sound. Vlak voor Milford Sound reist de weg door de Homer Tunnel, een 1,2 kilometer lange tunnel. Voordat het in 1945 is geopend na 19 jaar van bouw, was er geen toegang tot de weg naar Milford Sound.
In Milford Sound aangekomen zijn we direct gaan kijken of we nog een boot trip konden maken.
Dit kon gelukkig nog om 14.45 uur zal de boot vertrekken. we hadden nog een half uur om te lunchen.
Om 14.50 uur vertrokkenwe dan met de Mitre Peak cruises door de bergen van Milford Sound.
Het uitzicht was prachtig de watervallen die we zagen waren geweldig om te zien. Nog luie zeehonden gespot op de rotsen. Het was prachtig. Het enige nadeel was dat het regende. Maar dat had ook weer zo zijn voordelen. Door de vele regenval werden de watervallen van de bergen ook groter. Super om te zien.
Na een bootreis van twee uur zijn we terug gereden naar Knobs Flat. Onder tussen was het nog harder gaan regenen. Dit kon je heel erg goed zijn aan de watervallen toen we terug reden want die waren nu velen malen groter dan de heen weg. Geweldig om te zien hoe dat van de bergen naar beneden komt.
Weer terug in Knobs Flat hebben we onze tweede appartement gekregen. Er wordt niet meer in de caravan en hokje geslapen. De nacht ervoor was dat de enige oplossing omdat ze vol zaten.
Erik, Anne en Robert hebben heerlijke aardappelsoep gemaakt. Voor de rest hebben we in onze appartementjes gezeten. We hadden wel genoeg regen gezien en vanavond maar eens op tijd op bed. Morgen gaat de reis naar Cardrona.

Zondag 15 januari 2017
Vandaag gaat onze reis van Knobs Flat naar Cardrona.
Het was een bijzondere rit die we gelukkig nog na kunnen vertellen.
We reden op de 94 Te Anau-Mossburn Hwy. Voor een aankomende zeer onoverzichtelijke bocht, met een doorgetrokken streep werden we ineens ingehaald door een auto. Gelukkig lette Michaël goed op en begon al te remmen. Dit was maar goed ook, want er kwam een auto door de bocht. Michaël vol op de rem om een ongeluk te voorkomen. Ook de tegenligger moest vol op de rem om een opening voor deze roekeloze rijder te maken, (Nadat wij allen onze onderbroeken even op ongewenste strepen hadden gecontroleerd reden we verder) reed zij onverstoord op hoge snelheid verder. Toen vroeg ik (Erik) aan Michaël om dichter bij haar in de buurt te komen, wij reden ondertussen al een kleine 150kmh waar 100 is toegestaan.
Gelukkig reden er verscheidene auto's voor haar zodat ze moest afremmen en wij dichterbij konden komen en ik de nummerplaat kon zien en de politie kon bellen. ondertussen probeerde ze aan alle kanten bij haar voorgangers voorbij te komen terwijl ze ondertussen van alles in de auto aan het doen was, was ik al met de politie aan het bellen over deze roekeloze rijder en gevraagd of ik de sleutels van deze persoon mocht afnemen. Maar helaas het antwoord was nee, ondertussen hield ik ze op de hoogte van waar we waren en wat ze aan het doen was. Vlak voordat we in Mossburn aankwamen beging ze haar tweede FOUT ze ging ineens op de andere rijbaan rijden terwijl er van de andere kant een auto aankwam, wij weer in de ankers en(en een heleboel gegil van de achterbank)de andere automobilist week uit en remde ook hard om een ongeluk te voorkomen, (wij wederom onze al ietwat gekleurde slipjes gecheckt)reed ze weer gewoon lekker door alsof er niets aan het handje was. Gelukkig stopte ze bij het pompstation en hebben ik en Robert haar aangesproken terwijl ik nog steeds met de politie aan de telefoon was omdat deze geen unit in de buurt hadden. Ze verontschuldigde zich meerdere malen en probeerde onder een bekeuring uit te komen door ons dingen aan te bieden, maar daar hadden we geen zin in. En ze vertelde ons dat ze haast had om in Queenstown te komen om haar vlucht te halen. Nadat we een goed gesprek met haar hadden gehad vroeg de politie om haar te volgen richting Queenstown, tijdens onze rit belde de politie weer en vertelde mij als ze weer gekke dingen zou gaan doen om haar sleutels af te nemen (nu kreeg ik wel toestemming). En hij was onderweg naar ons en of wij hem konden seinen (hij was de enige op die weg) na een tijdje zagen we hem rijden wij seinden hem en hij ons en toen duurde het nog even voor wij hem weer in onze spiegels zagen, ( deze weg heeft weinig mogelijkheden om te keren aangezien de ene kant berg is en de andere water) na ons ingehaald te hebben en de auto aan de kant heeft gezet en de sleutels van de desbetreffende persoon had afgenomen hebben wij even ons verhaal gedaan en heeft ons toen verder laten gaan en konden we weer van het uitzicht genieten.
In Queenstown hebben we even geshopt bij de Rebel Sport, want daar was alles in de sale. Nog gauw even boodschappen gedaan bij de Countdown. Omdat het al laat was en we nog een uur moesten rijden voordat we in Cardrona bij ons motel zouden aankomen, hebben we vanavond maar gekozen voor pizza.
Eindelijk aangekomen in ons motel Cardrona Alphine Resort. Het motel zit om 1600 meter hoogte. Brrrr lekker winderig en koud hier. Maar wel een fantastisch mooi uitzicht.
Na onze pizza te hebben genuttigd zijn we nog even verder omhoog gelopen om daar naar de zonsondergang te kijken. Het was er behoorlijk koud en winderig. Gelukkig ons warm aangekleed. Weer terug bij ons appartement hebben we alvast de rijstsalade voor morgen avond gemaakt.
Door de klap die ik gisteren heb gemaakt heb ik behoorlijke last van mijn rug en door een enerverende dag vandaag ben ik wel toe aan een goeie nachtrust.

Maandag 16 januari 2017
Vanochtend wekte Erik ons om de zonsopkomst te bekijken.
Na de mooie zonsopkomst is iedereen weer in hun bed gekropen. Ik (Claudia) was alleen klaar wakker maar kater toch nog maar weer even in bed gaan liggen.
Rond 10.00 uur zijn we een keer gaan lunchen en hebben we de ochtend een beetje geluierd.
Tegen de middag zijn we naar Queenstown gereden. Hier hebben we geshopt en rond gelopen. Verder niet iets bijzonders gedaan, want het regende alweer.
Weer terug in ons Motel hebben we de overgebleven soep opgewarmd en rijst salade gegeten. Die onze moeder ook altijd maakt. Het was voor Erik alweer lang geleden dat hij rijst salade had gegeten.
Na het eten is de rest de film Avatar gaan kijken en ben ik maar eens een warme douche gaan nemen. In de ochtend was er geen warm water meer toen ik wilde douchen. Doordat ik de hele dag al last had van de rug was ik wel toe aan een warme douche.
Nog even verslagen getypt voor op de site en toen gingen de lichten uit voor een goeie nachtrust.

Dinsdag 17 januari 2017
Na onze lunch zijn we naar Wanaka gereden. We zijn gestopt bij Lake Wanaka hier keken we over Roys Bay. Wat een prachtig uitzicht. Het is net of je naar een poster zit te kijken maar dit is toch echt real life. Op sommige bergen zag je wat sneeuw liggen.
We zijn Wanaka verder ingereden en hebben hier wat rond gestruind.
We zijn doorgereden naar Puzzling World. We zijn de shop even in geweest en de toiletten bezocht. Mooie beschilderde muur zat er bij de toiletten. We zijn verder Puzzling World niet in geweest dit vonden we een beetje zonde van ons geld.
We zijn bij Glendhu Bay Waterfall Creek even gestopt om foto's te maken van dit prachtige uitzicht.
Doorgereden naar Diamond Lake Conservation Area. We zijn naar Diamond Lake gelopen dit was niet heel erg ver maar toch mooi om te zien. We konden nog twee andere routes lopen maar we hadden ook wel zin in een lunch. Het was ondertussen al half drie.
Onderweg zagen we nog een waterval vanuit de berg komen hier nog foto's van gemaakt en daarna Wanaka weer ingereden. Hier hebben we even geluncht en later hebben we nog een heerlijke Ice Cream gehad bij Ice Creamery en Chocolaterie Patagonia. Dit was een heerlijk groot ijsje in een door hun zelf gemaakte hoorn(tje) en zelf gemaakte ijs. Echt een aanrader om hier een keer een ijsje te eten.
Na wat boodschappen te hebben gedaan bij New World zijn we terug gereden naar ons appartement in Cardrona.
Hier hebben we een film opgezet en heeft Erik weer lekker voor ons gekookt.
Dit is onze laatste nacht hier in Cardrona.
Morgen zetten we Erik en Anne af op de AirPort in Queenstown zij vliegen weer terug naar Auckland en wij zetten onze reis voort naar Frans Jozef Glacier.

Lieve groetjes